Jak superwizja CBT online wpływa na współpracę?
Superwizja CBT jest podstawową metodą stosowaną w celu maksymalizacji rozwoju i kompetencji terapeutów poznawczo-behawioralnych. (Bernard & Goodyear, 2009) Ma zasadnicze znaczenie dla integralności zawodu psychoterapeuty. Superwizja umożliwia terapeutom ciągłe uczenie się i doskonalenie, dzięki czemu zwiększają swój profesjonalizm w prowadzeniu terapii. Jest niezbędnym elementem całościowego szkolenia w psychoterapii, dzięki któremu psychoterapeuci uzyskują certyfikat.
Superwizja CBT jest odrębnym oddziaływaniem od nauczania i doradztwa, choć niektóre cechy są zbliżone. Jest podobna do nauczania w tym sensie, że oba podejścia mają na celu przekazanie wiedzy. Jednak superwizja w tym przypadku ma silniejszy aspekt praktyczny, wynika z potrzeby konkretnych trudności w pracy z pacjentem, a nie z ustalonego programu nauczania.
Warto dodać, że praca psychoterapeutyczna poddawana superwizji zwiększa refleksyjność terapeuty nad bieżącymi procesami w pracy z klientem. Przyczynia się do większej elastyczności i otwartości, bezpośrednio przeciwdziałając syndromowi wypalenia zawodowego. Wpływa również na podstawowe przekonania i motywacje, a nawet redefiniuje rolę bycia „pomagaczem”.
Współpraca – sojusz roboczy
Współpraca podczas procesu superwizji CBT jest bardzo istotnym elementem procesu zwiększania kompetencji. Bez jasnego porozumienia i zapewnienia poczucia bezpieczeństwa, proces superwizji przebiega w dużo mniej efektywny sposób. Gnilka i in. (2012) na podstawie 1000 badań empirycznych dowodzi, że silny sojusz jest jednym z najlepszych predyktorów pomyślnej superwizji. Model sojuszu roboczego w zakresie superwizji opracował E. S. Bordin w 1983 roku. Sojusz roboczy składa się z celów, zadań i więzi. Cele to rezultaty zmiany, które superwizor i superwizowany wspólnie uzgodnili. Bordin (1983) twierdzi, że formułowanie celów jest procesem współpracy między superwizorem a superwizowanym, w którym negocjują oni cele, aż do osiągnięcia wzajemnego porozumienia. Ponadto, określenie celów powinno uwzględniać indywidualne potrzeby i poziomu rozwoju terapeuty. Obie strony wspólnie uzgadniają zadaia, które superwizowany wykona, aby osiągnąć ustalone cele.
Superwizor i psycholog wspólnie uzgadniają też sposób, w jaki superwizor będzie przekazywał informacje zwrotne na podstawie wykonanego zadania. Ponadto zarówno superwizor, jak i superwizowany mogą z łatwością ocenić efektywność, dzięki temu, że cele są jasno sformułowane. Poziom przymierza roboczego można zmierzyć za pomocą Inwentarza Sojuszu w Pracy Superwizora (Supervisory Working Alliance Inventory, SWAI), który składa się z 23-item owej skali dla superwizora i 19-item owej skali dla superwizanta.
Budowanie silnego sojuszu pomiędzy superwizorem a terapeutą jest niezwykle istotne, zwłaszcza gdy strony nawiązują relację na odległość i pracują online. Biorąc pod uwagę zasady tworzenie przymierza roboczego, superwizja CBT online powinno przebiegać według tego samego protokołu, co w przypadku superwizji odbywającej się w gabinecie. Czy superwizja cbt online jest w stanie zapewnić takie samy standardy pracy? Czy wpływa na poziom sojuszu roboczego między superwizorem a superwizantem?
Superwizja CBT online
Współczesne trendy, zwiększony dostęp do technologii pozwala zapewnić dostępność kształcenia psychologom i psychoterapeutom, będącymi w różnych lokalizacjach w Polsce i na świecie. Superwizja online zwiększa dostępność do rozwoju zawodowego, przy zachowaniu minimalnego wysiłku i oszczędności czasu. Badania Cook i Doyle (2002) nie stwierdzają istotnych różnic w poziomie przymierza roboczego w przypadku superwizji CBT online, a superwizji poznawczo-behawioralnej prowadzonej w gabinecie. Ich wyniki wykazały, że wszystkie podskale i wyniki łączne były wyższe w próbie internetowej (Cook & Doyle, 2002). Istnieją dowody na to, że uczenie się online, a w szczególności uczenie się z elementem refleksyjnym, może być równie (a czasem nawet bardziej) skuteczne, niż uczenie się twarzą w twarz (Jones, 2015; Oliaro & Trotter, 2010). Komunikacja przez Interenet nie wpływa negatywnie na budowanie sojuszu roboczego i proces uczenia.
W związku z tym, komunikacja online stwarza ogromną szansę rozwoju zawodowego specjalistów, przyczyniając się do zwiększenia kompetencji i niwelując różnice w zakresie dostępności specjalistycznej wiedzy.
Superwizja grupowa CBT online
Wyzwania i problemy związane z superwizją online są podobne do tych, których doświadcza każda grupa, w trakcie procesu superwizji grupowej. Może one obejmować zarządzanie procesami, uwzględnianie dynamiki i zachowań grupy, zapewnienie równego uczestnictwa, zarządzanie różnymi jawnymi i ukrytymi oczekiwaniami, wyzwania związane z budowaniem zaufania i sojuszu w grupowej superwizji. Korzyści z superwizji grupowej cbt online mogą obejmować: zwiększoną możliwość refleksji i poszukiwań; większą poufność, mniejsza możliwość rozmowy poza odbywającym się procesem grupowym; większą odpowiedzialność za standardy zawodowe i kodeksy etyczne. Narzędzia internetowe umożliwiają nauczanie w sposób kreatywny, wzmacniają sieci zawodowe, zmniejszając poczucie izolacji terapeutów (Bailey, Bell, Kalle, & Pawar, 2014).
Literatura:
- Bordin, E. S. (1983). A working alliance based model of supervision. The Counseling
Psychologist, 11(1), 35-42. - Bernard, J. M., & Goodyear, R. K. (2009). Fundamental of clinical supervision (4th ed.). Upper
Saddle River, NJ: Merrill. - Bailey, Bell, Kalle, & Pawar (2014) Journal of Social Work Practice: Psychotherapeutic Approaches in Health, Welfare and the Community Restoring Meaning to Supervision Through a Peer Consultation Group In Rural Australia
